Składniki
1 gazela Thomsona, 1 kg (rodzynek) suszonej ikry płaszczki, 10 myszy, 50 dag (fig) suszonych wątróbek zebry, 15 krabów, 3 ślimaki, wątroba dik-dika, sól, pieprz, curry, chili, oliwa z zajęczego szczawiu, sałata

Sposób przygotowania
Kroimy wątrobę dik dika w paski. Zdzieramy z gazeli skórę, która będzie nam potem potrzebna. Odcinamy nóżki, ogon i szyję gazeli. To co nam zostaje (tułów) nadziewamy pokrojoną wcześniej wątrobą, pięcioma myszami, 30 dag suszonych wątróbek zebry, 0,5 kg suszonej ikry. Dodajemy do środka wszystkie przyprawy i ślimaka pokrojonego w kostkę dla smaku. Nadzianą gazelę obtaczamy obficie w oliwie. Następnie „pakujemy” w skórę nadziewaną gazelę tak aby ściśle przylegała do mięsa. Skórę zaklejamy miodem z mniszka. Z wierzchu posypujemy ikrą, zmielonym ślimakiem, wszystkimi przyprawami oraz polewamy oliwą. Wsadzamy do piekarnika na pół godziny w temperaturze sto stopni. Po wyjęciu z piekarnika kładziemy gazelę na półmisku wyściełanym sałatą. Układamy wokoło gazeli 10 krabów pokrojonych w paski lub kostkę. Pierwsza część już za nami!
Mamy do wykorzystania jeszcze nóżki, które przyrządza się tak samo jak główną potrawę, czyli tułów. Używamy do tego resztę niewykorzystanych dodatków. Ogonek, szyję i łeb zostawiamy do Państwa dyspozycji. Smacznego!

Ciekawostki
Jest to potrawa bardzo stara. Została wymyślona przez niejakiego geparda Geprandiego. Na początku była to gazela przygotowana tak jak ta dzisiejsza, tylko miała zupełnie inne dodatki. Nadziewana była najczęszciej myszami i padłymi sępami. Później, po zjednoczeniu kotowatych, potrawa ta była smaczniejsza, ponieważ miała więcej wykwintniejszych dodatków. A to dlatego, że każdy kotowaty wzbogacał ją o swój dodatek. I chociaż potrawa ta kształtowna była przez wiele lat i wlele kociaków, to nie ulega wątpliwości, że początek dał jej słynny gepard Geprandi. Na lekcjach gastronomi nie może zabraknąć NADZIEWANEJ GAZELI Z DODATKAMI.