"WESELE OD NOWA "
na podstawie dramatu Stanisława Wyspiańskiego "Wesele"
adaptacja i reżyseria Dorota Anyż,
scenografia Artur Anyż
muzyka Krzysztof Wrona
wyatępuja aktorzy STM Jazz-Club, TLiA "Kubuś", mieszkańcy wsi Dąbrowa Dolna k/Bodzentyna
fragment premiery
scena Stańczyk i Dziennikarz
- "DAWID RUBINOWICZ"
- na podstawie "Pamiętnika Dawida Rubinowicza"
- reżyseria - DOROTA I ARTUR ANYŻOWIE
- adaptacja - DOROTA ANYŻ
- scenografia i opracowanie muzyczne - MAMERT TOMCZYK
- układ tańca - EWA KARASIŃSKA-GAJO
- wizualizacja - StudioTM
- obsada:
- Martyna Iwan
- Sabina Nowakowska
- Ewa Dziuba
- Milena Winiarska
- Antoni Anyż
- Patryk Dyk
- premiera 28.09.2008 godz.18:00 Zagroda Czernikiewiczów w Bodzentynie,
- zrealizowane przez Stowarzyszenie Na Rzecz Odnowy Wsi „Odnowica”w ramach programu „Dla Tolerancji” ze środków Fundacji Batorego i Fundacji Forda.
- Urzędu Miasta i Gminy Bodzentyn, Funduszu Inicjatyw Obywatelskich
- Od reżysera
- Spektaklem tym chcemy zabrać głos w dyskusji na temat tolerancji. Czym jest tolerancja? Uznawaniem cudzych poglądów, wierzeń, postępowania, jest wyrozumiałością w różnych aspektach życia. Pamiętnik Dawida Rubinowicza jest dla nas najczystszą forma przekazu o bodzentyńskim getcie. W prostych słowach opisujących epizody odnajdujemy kolejne etapy planowanej z niemiecką precyzją eksterminację Żydów. Dla nas ludzie nie dzielą się na Żydów, Niemców, Polaków, Białych lub Czarnych, ale na Dobrych i Złych. Aby przedstawić najcenniejszą wartość Pamiętnika - prostotę i naturalność - nie dokumentujemy historii opisanej przez Dawida, lecz przedstawiamy treść w pierwszej osobie. Zachowanie stylistyki języka, którym posługiwał się Dawid powoduje, że w trakcie spektaklu czuje się jego obecność. Aktorami w spektaklu są dzieci z okolic Bodzentyna i Kielc - rówieśnicy bohatera. Aktorzy, którzy odgrywają epizody z życia bodzentyńskiego getta doskonale znają to miasto i miejsca o których opowiadają. Historia jest im bliska, słyszeli ją w opowieściach dziadków, a teraz przypominają swoim rodzicom i rówieśnikom. Bo o takich historiach należy pamiętać zawsze, aby nigdy więcej się nie powtórzyły. Niech ta bardzo zwięzła, pozbawiona egzaltacji relacja Dawidka będzie świadectwem ogromu cierpień jakich doświadczyło to dziecko, któremu odebrano spokojne dzieciństwo i przerwało jego krótkie życie. Najbardziej dramatyczne jest to, że Dawid nie czuł nienawiści do swoich prześladowców, a powinien pałać nienawiścią i żądzą zemsty. Pamiętnik Dawida to jedyne w swoim rodzaju świadectwo wydarzeń, które rozegrało się w Bodzentynie, a które po 66 latach próbują ożywić w spektaklu jego rówieśnicy.
- Dorota i Artur Anyżowie
recenzja
prasa
>>>